Herinneringen aan
Berlicum. Sterappels. We hadden een oude boomgaard aan het einde bij ons op Beekveld, een rustige landweg die het riviertje de Aa verbond met de dorpskern van Berlicum. Die hof lag onder de rook van een oude bierbrouwerij. Mijn vader vertelde vaak dat de hoge opbrengst aan sterappels te danken was aan de rook die uit de hoge schoorsteen van die brouwerij kwam. De vorst in het voorjaar zou zo geen grip hebben op de bloesem. Die bloesem waarvan de kleur verliep van rood naar wit. De sterappels vielen pas laat in het najaar. Ze moesten vallen, want geplukt smaakten ze niet. Te zuur en te hard. Eenmaal gevallen moesten ze zelfs nog narijpen, liefst afgelegd in een bed van stro in de schuur of in de stal bij de koeien. Goed gerijpt waren ze soms wat melig, maar je kon er dan wel veel van eten zonder buikpijn te krijgen. En je kon ze dan mooi opwrijven, zodat ze vlammend rood blonken met kleine gele sterretjes. Zo werden ze een gewild ruilobject op de lagere school, zodat ik vaak met volgepropte broekzakken naar school liep. Die sterappelboomgaard, waar overigens ook belle-fleuren en jutte-peren groeiden, werd ook wel de "Oude Hof’ genoemd. Hij hoorde bij de in 1936 afgebroken boerderij van mijn grootvader. Mijn vader heeft er vroeger ook wel tomaten geteeld, maar dat was altijd een mislukking. Bieten zaaide hij er ook wel. Bij het ploegen vonden wij er als kind veel witte aardewerk pijpjes en munitie uit de tweede wereldoorlog. De klinkerweg die om deze hof slingerde maakte
een scherpe bocht, zodat de hof er voor de helft door werd omsloten. Een
meidoornhaag vormde de afrastering. Die meidoornhaag moest mijn vader in de
jaren vijftig van de gemeente inkorten. De automobilisten konden er niet
overheen kijken en dat was levensgevaarlijk. Aan één punt grensde die hof aan
"de Wiel", een verbreding van het riviertje de Run. Aan "de Wiel" stond een
statig huis met een grote tuin: "Huize Vredendaal". Een geheimzinnig huis, met
hoge ramen, omsloten door een grote beukenhaag en een brede sloot. Honderden
keren ben ik met mijn vader dit huis gepasseerd. Het was altijd stil rond dit grote huis. Er werd weinig over gesproken en we speelden er nooit. De gele sterren die de blozende dorpskinderen daar vroeger droegen waren mijn oudere nichtje Annie opgevallen. Ik heb een appelboom geplant in mijn tuin. Hij
wil niet bloeien. Narus van Balkum Aanbevolen boeken: Extra keywords: Herman de
Man, De Man, Eva de Man, jodenvervolging, Westerbork, Brabant, Noord-Brabant,
joden, vervolging, holocaust, transport, 2 augustus 1942, oorlog, vrede,
geschiedenis, concentratiekamp, vernietigingskamp, bezetting, Eva Kalker,
Auschwitz, ophalen, razzia, razzia's, arrestatie, gevangen, Davidster, jodenster,
Salomon Hamburger, Godschalx, Kuijpers, Narus Kuijpers, verzet, historie,
katholieke joden, literatuur, schrijver, schrijvers, in memoriam, ster-appel,
ster-appels, sterappel, jodenvervolging, Vught, herinnering, jeugherinneringen,
1942, 1943, 1950, 1951, 1952, Kees Kuijpers, Cees Kuijpers, Hoogstraat,
1940-1945, onderduiken, biografie, regio, Hertogenbosch, Meierij, katholieke
joden, roman, korte verhalen, vertelling, wederopbouw, bevrijding, bezetting,
gele ster, kinderen, |